Obligacje korporacyjne – czyli dłużne papiery wartościowe
Wyróżniamy trzy rodzaje obligacji:
- skarbowe, wydawane przez skarb państwa,
- komunalne, wydawane przez jednostki samorządu terytorialnego,
- korporacyjne, wydawane przez firmy.
A co ma za to inwestor? To zależy od konkretnej umowy, najczęściej jednak otrzymuje regularnie odsetki. Natomiast wydawca zobowiązuje się do zwrotu kapitału, który wpłacił konsument w określonym terminie.
Emisja obligacji – w jaki sposób je kupić?
Proces wydawania obligacji firmowych nosi nazwę emisji, zaś podmiot, który je wydaje, jest emitentem. Do emisji uprawnione są przedsiębiorstwa działające w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej.
Z punktu widzenia wydawcy emisja jest sposobem na pozyskanie kapitału na dalszą działalność. Stanowi alternatywę dla tradycyjnych kredytów lub ich uzupełnienie.
Wszystkie papiery dłużne mają określony termin ważności, zwany terminem zapadalności. Innymi słowy, jest to okres, na jaki zostały one wyemitowane. Może być to miesiąc albo kilkanaście lat, ale najczęściej są to dwa lub trzy lata. Po tym czasie inwestor otrzymuje z powrotem środki, które wpłacił. Ten moment określa termin wykupu.
Obligacje można nabyć na kilka sposobów:
- na rynku pierwotnym, od firmy, która je wydaje,
- na rynku wtórnym: bezpośrednio od innego inwestora lub na rynku Catalyst,
- korzystając z usług pośredników – funduszy inwestycyjnych, doradców czy domów maklerskich.
Jeśli jesteś zainteresowany zakupem papierów wartościowych, być może zainteresuje Cię oferta obligacji korporacyjnych w michael/strom.pl.
Rynek Catalyst
Jest to rynek wtórny powołany przez Giełdę Papierów Wartościowych w 2009 roku. W jego skład wchodzi platforma handlowa dla inwestorów detalicznych oraz hurtowych. Można na nim nabyć obligacje firmowe, komunalne i skarbowe, a handel nimi odbywa się w systemie notowań ciągłych, podobnie jak na rynku akcji.
Stawki jednak nie są podawane w złotówkach, a w procentach, które odnoszą się do ceny nominalnej danego aktywa. Np. 102% oznacza, że daną obligację można kupić za 102% jej wartości nominalnej.
Rynek ten jest mniej płynny niż np. rynek akcji, przede wszystkim dlatego, że jego uczestnicy skupiają się głownie na inwestycjach długoterminowych. Każdy może jednak nabyć i sprzedać aktywa w dowolnym momencie.
Warunki emisji obligacji
Jest to dokument, z którym powinien zapoznać się inwestor przed zakupem papierów dłużnych. Znajdzie w nim informacje na temat emisji, a także prawa i obowiązki każdej ze stron umowy.
Najważniejsze dane, które muszą zostać w nim zawarte:
- rodzaj obligacji,
- dane emitenta,
- wartość nominalna i minimalna liczba obligacji proponowanych do nabycia,
- oprocentowanie, wysokość odsetek,
- informacje o ewentualnym zabezpieczeniu,
- określenie terminu zapadalności.
Ryzyko obligacji korporacyjnych
Jak każda inwestycja, zakup papierów dłużnych także wiąże się z ryzykiem. Mieści się ono mniej więcej pomiędzy obligacjami skarbowymi a handlem na rynku forex i zależy przede wszystkim od kondycji finansowej emitenta.
Warto też zauważyć, że potencjalna stopa zwrotu przewyższa rentowność m.in. lokat bankowych, które uważane są za jedną z najbezpieczniejszych form inwestycji.
Obligacje korporacyjne obarczone są ryzykiem kredytowym, co oznacza, że emitent może nie być w stanie spełnić zobowiązań wobec obligatariuszy. Będzie to oznaczać opóźnienia w wypłatach odsetek lub niewykupienie obligacji w terminie.
W wyniku tego nabywca nie otrzyma wpłaconego kapitału albo dostanie tylko jego część. Tutaj wiele zależy od kondycji finansowej emitenta – warto dokładnie prześwietlić firmę przed zakupem lub zwrócić się do eksperta po poradę.
Oprocentowanie obligacji
Zysk obligatariusza to najczęściej odsetki, których wysokość określa oprocentowanie wyrażane w skali roku. Może ono być stałe lub zmienne.
Obligacje o stałym oprocentowaniu mają z góry określoną wysokość wypłat dla nabywcy – kwota ta nie zmienia się przez cały okres trwania inwestycji.
Natomiast odsetki zmienne są uzależnione od aktualnej wysokości stopy, najczęściej z rynku międzybankowego, np. WIBOR. W tym przypadku kwota, którą otrzymuje inwestor może wzrastać lub spadać i jest odrębnie ustalana dla każdego okresu odsetkowego.
Oprocentowanie najczęściej wynosi od 6% do nawet 12%, podczas gdy w przypadku obligacji skarbowych jest to przeważnie 3% w skali roku.
Warto wspomnieć także o papierach dłużnych zerokuponowych. Obligatariusz nie otrzymuje odsetek, a jego zyskiem jest różnica między ceną emisyjną a nominalną aktywa.
Artykuł sponsorowany.
