Początek listopada to czas zadumy, refleksji i wspomnień. W dniu Wszystkich Świętych rzeszowskie cmentarze rozświetlają się tysiącami zniczy, a w powietrzu unosi się cisza i pamięć o tych, których już z nami nie ma. To właśnie wtedy, zatrzymując się na chwilę w codziennym pośpiechu, wspominamy bliskich, przyjaciół, sąsiadów, ludzi zasłużonych dla miasta i regionu – tych, którzy przez swoje życie i pracę pozostawili po sobie trwały ślad w sercach mieszkańców Rzeszowa.
Wspominamy tych, co odeszli
W tym szczególnym czasie przypominamy sylwetki osób, które odeszły w minionym roku – ludzi kultury, nauki, sportu, samorządu i społeczników, których obecność wzbogacała życie naszego miasta. Choć ich już nie ma wśród nas, pamięć o nich pozostaje żywa – w miejscach, które współtworzyli, i w opowieściach, które wciąż trwają.
- ks. Wiesław Szurek - wikariusz biskupi ds. formacji kapłańskiej w diecezji rzeszowskiej
- prof. Włodzimierz Kazimierz Bonusiak – profesor nauk humanistycznych, wybitny historyk, wieloletni rektor Uniwersytetu Rzeszowskiego
- Julian Orłowski - cukiernik, współwłaściciel Cukierni Orłowski & Rak. Miał 78 lat, był wybitnym rzemieślnikiem, cukiernikiem i nauczycielem oraz aktywnym członkiem Stowarzyszenia Cukierników, Karmelarzy i Lodziarzy RP
- dr hab. Magdalena Prejsnar-Wąsacz - prof. UR., wybitna pianistka
- Stanisław Brudny - aktor teatralny i filmowy.
- prof. Andrzej Maciejczak - ceniony neurochirurg
- Stanisław Kluz - były prezes ZKS Stal Rzeszów. Miał 76 lat
- Jacek Stachiewicz - rzeszowski dziennikarz. Miał 78 lat
- Dawid Kaszuba- były bramkarz Stali Rzeszów. Miał 30 lat
Nie sposób wspomnieć wszystkich, którzy odeszli w minionym roku. Każde imię, którego tu zabrakło, to osobna historia – pełna emocji, wspomnień i znaczeń dla bliskich, przyjaciół czy całych społeczności. Wspominając tych, o których napisaliśmy, pamiętajmy także o wszystkich innych – o cichych bohaterach codzienności, o ludziach, którzy tworzyli tkankę naszego miasta, choć może nigdy nie trafili na pierwsze strony gazet.
Niech zapalone na ich grobach światło będzie symbolem wdzięczności i pamięci. Bo dopóki o nich myślimy, dopóty naprawdę pozostają wśród nas.
Komentarze (0)