Najpiękniejsze słowa jakie usłyszałam w życiu? – Uratowała pani życie 12-letniej dziewczynki! – rozmowa z Dianą Dawidowską, która oddając szpik zyskała nową rodzinę

Dlaczego zdecydowałaś się zarejestrować w bazie DKMS?
Pamiętam, że byłam wtedy mieszkanką Rzeszowa. Któregoś dnia, podczas pobytu w moim rodzinnym Tarnobrzegu, razem z siostrą zobaczyłyśmy reklamę DKMS i bardzo spontanicznie stwierdziłyśmy, że się zarejestrujemy. To był pewnego rodzaju impuls. Zarejestrowałam się na ich stronie internetowej i zamówiłam pakiet do wymazu, który po kilku dniach przyszedł do domu.

Czy długo czekałaś na telefon z informacją, że znalazł się biorca?
Po około dwóch latach od zarejestrowania się w bazie dostałam telefon, jednak moje oddanie szpiku było kilkukrotnie przekładane ze względu na bardzo ciężki stan mojej bliźniaczki genetycznej. W końcu jednak udało się. Cały zabieg odbywał się w Dreźnie. Szpik pobrano mi z talerza kości biodrowej pod narkozą.

Czy bałaś się samego zabiegu i jak on wyglądał?
Wtedy bardzo się bałam. Miałam 26 lat, byłam w obcym kraju. To był pierwszy mój jakikolwiek zabieg. Teraz mogę powiedzieć, że wówczas strach miał wielkie oczy. Owszem, odczuwałam dolegliwości bólowe po zabiegu, ale ta radość i satysfakcja z tego, że uratowałam komuś życie były najważniejsze. W tym miejscu muszę zaznaczyć że DKMS spisał się na medal. Oprócz tego, że leżałam w prywatnej klinice miałam możliwość zabrać ze sobą osobę towarzyszącą. Pokryto koszt naszego pobytu, wszystkich badań oraz transportu. Opieka również była na najwyższym poziomie.

Pierwsze spotkanie: Tata Ateny, Diana, Atena

Kiedy i jak to się stało, że udało ci się nawiązać kontakt ze swoją bliźniaczką
genetyczną?
Z Ateną, bo tak jej na imię, poznałyśmy się po około dwóch latach od przeszczepu. Miała wówczas 14 lat. W tym czasie cały czas pisałyśmy do siebie listy. Atena urodziła się i mieszka w Stanach Zjednoczonych. Jej rodzice starali się o nią przez 15 lat. Z pomocą przyszło in vitro. To ich jedyna córka. Nasze pierwsze spotkanie odbyło się w Polsce, choć pierwotnie to ja miałam lecieć do nich pierwsza, ale mój mąż nie dostał wizy. To wszystko było niesamowite. Zyskałam nowych rodziców i czwartą siostrę. Od początku traktujemy się jak najbliższa rodzina.
Dzwonimy do siebie, piszemy. Widujemy się co najmniej dwa razy w roku. Rodzice Ateny przeprowadzili się do Grecji, Atena została w Stanach. Na wakacje mamy zaplanowany wyjazd.

Wizyta Ateny w Polsce: Diana, tata Ateny, Atena, mama Ateny

Co byś powiedziała ludziom, aby ich zachęcić by rejestrowali się w bazach DKMS?
To powinna być przemyślana decyzja, bo w momencie kiedy dawcą się wycofuje, to ta chora osoba traci ostatnia szansę na życie. Dla mnie był to najpiękniejszy czas, pomijając narodziny mojego synka, a najpiękniejsze słowa jakie usłyszałam w życiu brzmiały: „Pani Diano – uratowała pani życie 12-letniej dziewczynki".

Diana i Atena